Jan Adamiak – agronom, senator, wcześniej TW „Janusz” od nastrojów

 

Baza OPI

prof. dr hab.  Jan  Kazimierz  Adamiak
Id osoby:	8572
Dyscypliny KBN:	agronomia
Specjalności:	herbologia, płodozmian, uprawa roli i roślin
Miejsca pracy:	Aktualne:      Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie; Wydział Kształtowania Środowiska i Rolnictwa; Katedra Systemów Rolniczych Nieaktualne:   Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie; Wydział Kształtowania Środowiska i Rolnictwa; Katedra Diagnostyki i Patofizjologii Roślin
Uzyskany tytuł profesora:	1998/01/08,   nauki rolnicze

————-

Jan Adamiak w Wikipedii 

Jan Kazimierz Adamiak (ur. 11 maja 1948) – polski nauczyciel akademicki, profesor, senator II i III kadencji.

Ukończył w 1971 studia w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie, następnie został pracownikiem naukowym tej uczelni. W 1978 uzyskał stopień naukowydoktora, a w 1989 obronił habilitację. W 1991 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w Katedrze Ogólnej Uprawy Roli i Roślin ART. W 1998 otrzymał tytuł profesora nauk rolniczych. Specjalizuje się w zakresie herbologii oraz uprawy roli i roślin. Pracuje w Katedrze Systemów Rolniczych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.

W latach 1993–1997 sprawował mandat senatora III kadencji, wybranego z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego w województwie ciechanowskim. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Rolnictwa, zasiadał też w Komisji Nauki i Edukacji Narodowej

———

Sprawa Jana Adamiaka – TW „Janusz”

DEBATA Numer 12(15)/2008

Profesor doktor habilitowany Jan Adamiak nie był ani rektorem, ani dziekanem żadnej z olsztyńskich uczelni, ale za to był dwukrotnie  w wolnej Rzeczypospolitej z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego  senatorem II i III kadencji. Jak podają akta IPN, co ważne – zachowane w całości – wykorzystywany był w latach 1974-86 jako tajny współpracownik o pseudonimie „Janusz” przez Wydział III olsztyńskiej Służby Bezpieczeństwa.

Celem pozyskania, jak pisał Spychała, miało być między innymi rozpoznawanie występujących nieprawidłowości na Wydziale Rolniczym ART, ustalanie grup nieformalnych na uczelni, stałe i bieżące informowanie o sytuacjach i nastrojach w środowisku kortowskim, dotyczących sytuacji w kraju i na świecie.

Jan Adamiak po prostu został do tego, po uprzednim sprawdzeniu, wytypowany jako osoba nadająca się do tego typu działań.

Jan Adamiak bardzo często w swoich „informacjach” odnosił się do polityki władz uczelnianych. W marcu 1976 r. mówił na przykład, iż wśród pracowników Kortowa wiele kontrowersyjnych dyskusji budził rozdział funduszy na badania przez rektora prof. Teofila Mazura. Chodziło o niebagatelną sumę 22 milionów złotych, która została podzielona – jak mówił TW – według własnego uznania rektora, w domyśle: bez żadnych kryteriów merytorycznych. 

Częstotliwość spotkań Adamiaka z SB była duża. „Janusz” spotykał się i składał doniesienia co miesiąc, chyba że była sesja egzaminacyjna w Kortowie – wówczas sygnalizował to esbekowi i swoją nieobecność TW „Janusz” starał się jakoś usprawiedliwić. A więc telefonował w ustalony wcześniej sposób do esbeka i mówił o natłoku zajęć na uczelni. Po sesji spotykał się dalej.

Adamiak – jak wynika z dokumentów – niezwykle krytycznie oceniał poziom badań prowadzonych na ART, szczególnie ostro wyrażał się o pracach prowadzonych w rolniczych zakładach doświadczalnych poza Olsztynem, gdzie jak sam twierdził, pracownicy naukowi przyjeżdżali głównie po to, aby spędzać urlop lub dla „innych osobistych wygód”. 

Adamiak był jednak przede wszystkim zwerbowany, by oceniać nastroje polityczne w Kortowie. Miał interesować się i śledzić dyskusje polityczne wśród obcych i znajomych, m.in. w 1975 r. informował o nastrojach i komentarzach, jakie towarzyszyły VII Zjazdowi partii komunistycznej, jak oceniano Gierka, czy ten odejdzie, czy pozostanie przy władzy, ale generalnie interesował się jednak konkretnymi pracownikami ART. Agenci SB często wręcz opisywali dokładnie tego czy innego człowieka w całej jego złożoności, dostarczali SB tzw. charakterystyki. Również TW „Janusz” właśnie w ten sposób informował bezpiekę