Sylwester Zawadzki – wybitny prawnik od zniewalania

Sylwester Zawadzki w Wikipedii

(ur. 19 października 1921 w Warszawie, zm. 4 lipca 1999 w Warszawie) – działacz państwowy PRL, prawnik.

Ukończył UW w 1950, od 1963 prof. nadzwyczajny, od 1973 prof. zwyczajny nauk prawnych; od 1976 członek korespondent PAN.

W latach 1946–1948 członek PPS, następnie PZPR. W pierwszych latach po II wojnie światowej działał w organizajach młodzieżowych. Był współzałożycielem i w latach 1950–1951 pierwszym przewodniczącym Rady Naczelnej ZSP. W latach 1950–1955 doktorant i pracownik naukowy Instytutu Nauk Społecznych przy KC PZPR; w latach 1955–1967 pracownik naukowy Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR; w latach 1957–1963 pracownik naukowo-badawczy Instytutu Nauk Prawnych PAN; w latach 1963–1968 zastępca sekretarza Wydziału I Nauk Społecznych PAN; w latach 1967–1981 redaktor naczelny miesięcznika „Państwo i Prawo”; od 1967 pracownik naukowy UW, w latach 1969–1977 dyrektor Instytutu Nauk o Państwie i Prawie UW.

W latach 1977–1980 członek Zespołu Doradców Naukowych I sekretarza KC PZPR; w latach 1980–1981 prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego; w latach 1981–1983 minister sprawiedliwości; w latach 1981–1986 przewodniczący Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów; w latach 1985–1989 członek Rady Państwa; w latach 1972–1989 poseł na Sejm PRL VI, VII, VIII i IX kadencji, przewodniczący Komisji Prac Ustawodawczych w Sejmie VIII kadencji (1980–1983).

Uczestnik obrad Okrągłego Stołu w zespole ds. reform politycznych oraz podzespole ds. stowarzyszeń i samorządu terytorialnego.

————-

Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego w latach 1980 – 1981

—————–

ZAWADZKI Sylwester (1921-99)  w: Encyklopedia – Interia

prawnik konstytucjonalista, teoretyk państwa i prawa; prof. Wyższej Szkoły Nauk Społ. przy KC PZPR, Uniw. W-wskiego, czł. PAN; od 1973 czł. Rady Legislacyjnej (1981-86 przew.); 1980-81 prezes Nacz. Sądu Administracyjnego, potem – minister sprawiedliwości; 1967-81 red. nacz. „Państwa i Prawa”; 1987-91 wiceprzew. Międzynar. Stowarzyszenia Prawa Konsytucyjnego; Państwo dobrobytu. Doktryna i praktyka, Marksistowska teoria państwa, Teoria państwa i prawa (współautor), Prawo konstytucyjne (współautor

————-

Nowelizacja Konstytucji PRL

Serwis Polska.pl

na przełomie lat 1975 i 1976, kiedy to kierownictwo rządzącej Polską PZPR zdecydowało się wpisać do Konstytucji socjalistyczny charakter państwa, przywódczą rolę PZPR, nierozerwalną więź Polski ze Związkiem Radzieckim, a także uzależnić gwarancje praw przysługujących obywatelom od wypełniania przez nich obowiązków wobec państwa.

Pewne rzeczy trzeba zapisać

Zapowiedź zmiany Ustawy Zasadniczej pojawiła się jeszcze na VI zjeździe PZPR w 1972 r. Niedługo później Instytut Nauk Prawnych PAN zorganizował na ten temat konferencję naukową, podczas której rzekomą potrzebę dokonania zmian w konstytucji uzasadniał prof. Sylwester Zawadzki,

————–

25 rocznica stanu wojennego – dokumenty, zdjęcia, kalendarium obchodów

(serwis IPN) 

Wymiar sprawiedliwości

Do „stabilizacji” sytuacji przyczyniły się nie tylko resorty siłowe (MON i MSW) oraz „przebudzona” w stanie wojennym PZPR, ale też w znacznej mierze „oczyszczony” wymiar sprawiedliwości. Na wniosek ministra sprawiedliwości Sylwestra Zawadzkiego Rada Państwa odwołała 25 sędziów, z powodu ich zaangażowania w działalność związkową. W tym samym czasie odwołano z powodu „złego wywiązywania się z obowiązków” 4 prezesów i 5 wiceprezesów z sądów wojewódzkich i rejonowych. Analogiczną weryfikację przeprowadzono w prokuraturze, funkcjonującej poza strukturami Ministerstwa Sprawiedliwości; jej naczelnym organem zarządzającym był Prokurator Generalny PRL