Zygmunt Rybicki – rektor UW, po-marcowy

Zygmunt Rybicki w Wikipedii

(ur. 15 maja 1925 w Pankach k. Częstochowy, zm. 1 maja 1989 w Warszawie), prawnik, działacz państwowy.

Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1964 profesor Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1959–1962 był kierownikiem Studium Administracji UW. W latach 1962–1963 był zastępcą dyrektora Instytutu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Od 1965 pełnił funkcję prorektora, zaś w latach 1969–1980 rektora Uniwersytetu Warszawskiego. Współodpowiedzialny za represje wobec studentów stosowane w związku z wydarzeniami Marca 1968.

W latach 1969–1977 był prezesem Zarządu Głównego Towarzystwa Wiedzy Powszechnej. W latach1970–1972 był przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych. Od 1972 do 1978przewodniczył Komitetowi Nauk Prawnych PAN.

W latach 1957–1973 był radnym Miejskiej Rady Narodowej w Warszawie. Od 1980 podsekretarz stanu, zaś od 1985 sekretarz stanu wUrzędzie Rady Ministrów.

Członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w latach 1966–1979 członek Komitetu Warszawskiego, w latach 1980–1981 członek Komitetu Centralnego.

————-

8 marca

Strona SWS

O 13.00 z balkonu rektoratu prorektor, prof. Zygmunt Rybicki (Fot. 34, Giż. 9) stwierdza, że wiec jest nielegalny i żąda rozejścia się. Ostatecznie zgadza się na przyjęcie delegacji wiecu. (Fot. 33a)

———–

Rektorzy Uniwersytetu Warszawskiego

Zygmunt Rybicki,1969 – 1980