Żołnierze i działacze konspiracji niepodległościowej – oraz skazani z powodów politycznych – więzieni w Centralnym Więzieniu Karnym we Wronkach i Rawiczu i ZK Poznań 1945-1956
Strona Genealogia, Stankiewicze z przyjaciółmi
Ralski Eugeniusz [1910-1981],dr, żołnierz ZWZ/AK, działacz WiN, ps. „Biały”, „Korsak”
Ur. 06 XI 1910 w Osieczanach pow. Myślenice, syn Teodora i Katarzyny z Batków. Szkolę powszechną i gimnazjum ukończył w Myślenicach. Po zdaniu matury od 1929 studiuje na Wydziale Rolniczym UJ w Krakowie. Władze uczelni wyreklamowały go od służby wojskowej jako wybitnie uzdolnionego studenta. Po ukończeniu studiów w 1933 obronił pracę dyplomową, dyplomową w 1934 rozprawę doktorską i podjął pracę jako asystent-wolontariusz w Katedrze Hodowli Roślin i genetyki Wydziału Rolniczo-Leśnego Politechniki Lwowskiej w Dublanach k. Lwowa. Od 01 I 1937 kierownik Stacji Ochrony Roślin i inspektor Izby Rolniczej w Katowicach.
We IX 1939 nadzorował ewakuację biura Śląskiej Izby Rolniczej. W wyniku działań wojennych jesienią 1939 znalazł się pod okupacją sowiecką we Lwowie. W I 1940 przedostał się przez granicę na Sanie i przedostał się do Krakowa, gdzie podjął pracę w Krakowskiej Izbie Rolniczej. W 1941 zaprzysiężony do ZWZ. W latach 1941-1945 był żołnierzem ZWZ/AK zaangażowanym w prace Wydziału Wojskowego „Teczka”, w którym kierował Oddziałem Rolnym. Po scaleniu we IX 1943 „Teczki” z Delegaturą Rządu stanął na czele Wydziału Rolnego Okręgowej Delegatury Rządu w Krakowie. W okresie okupacji współorganizator tajnego nauczania na Wydziale Rolnym UJ. Aresztowany przez Niemców w 1944 przebywał w obozie w Płaszowie. Od początku 1945 był członkiem kierownictwa Brygad Wywiadowczych tworzących samodzielną sieć wywiadowczo-propagandową w ramach Obszaru Południowego, kolejno w NIE, DSZ i WiN. Z polecenia E. Bzymka-Strzałkowskiego organizował od II 1945 wywiad gospodarczy i nadzorował Biuro Studiów. Od V 1945 referent wywiadu gospodarczego DSZ w Krakowie, a od I 1946 z-ca kierownika sieci wywiadowczej WiN krypt. „Izba Kontroli”. Następnie szef wywiadu Obszaru Południowego WiN.
W VI 1945 habilitował się i został docentem UJ w Krakowie. Od VII 1946 jako profesor nadzwyczajny objął Katedrę Fitopatologii i Ochrony Roślin Uniwersytetu we Wrocławiu. Jednocześnie profesor Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. Mieszkał we Wrocławiu przy ul. Gierymskiego.
24 VIII 1946 został zatrzymany przez funkcj. UB i uwięziony. Postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania wydała z datą 27 VIII 1946 Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Krakowie. Przeszedł ciężkie śledztwo. Więziony w areszcie WUBP Kraków i w więzieniu Montelupich. Sądzony procesie krakowskim członków II Zarządu Głównego WiN. Wyrokiem WSR Kraków, sygn. akt. Sr. 978/47 z dnia 10 IX 1947 został skazany na karę śmierci z art. 86§2 KKWP oraz art. 7 Dekretu z 13 VI 1946. Wyrok uprawomocnił się 18 IX 1947. W dniu 06 XI 1947 B. Bierut zmienił mu w drodze łaski karę śmierci na dożywotnie więzienie. Z ZK Kraków-Montelupich przewieziony do Centralnego Więzienia Karnego we Wronkach i tu osadzony 09 I 1948 do dyspozycji MBP. W dniu 23 II 1948 wraz z aktami zostaje przetransportowany z CWK Wronki do ZK Warszawa-Mokotów, skąd 22 II 1952 powraca do CWK Wronki.
Wojskowy Sąd Garnizonowy na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 V 1956 złagodził mu na mocy amnestii z 27 IV 1956 karę do lat 12 i utrat e praw na lat 5. Początek kary 24 VIII 1946, upływ kary 24 VIII 1958 oraz udzielił mu ze względu na stan zdrowia rocznej przerwy w odbywaniu kary od 18 V 1956 do 18 V 1957. W dniu 18 V 1956 zwolniony z więzienia udał się do Krakowa, gdzie mieszkał przy ul. Wygoda 11. W dniu 31 XII 1956 decyzją Rady Państwa nr K/107/56 pozostała do odbycia część kary zawieszono na okres 2 lat. Do więzienia już nie powraca.
Pracuje jako profesor w Instytucie Melioracji Rolnych i Leśnych Akademii Rolniczej w Krakowie. Był członkiem PAN.Brat Stefana. Zmarł 24 V 1981 w Osieczanach. Pochowany na cmentarzu Podgórskim w Krakowie.Żonaty z Kazimierą z d. Drozdowska
Postanowieniem Sadu warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie z dnia 17 XI 1992, sygn. akt Cn. Un. 167/92 wyrok wydany przez b. WSR Kraków został unieważniony jako wydany za działalność niepodległościową.
———–
Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja
ZAKŁAD EKOLOGICZNYCH PODSTAW
INŻYNIERII ŚRODOWISKA
Historia
Po przedwczesnej i nagłej śmierci profesora Kazimierza Figuły w 1966 roku, na kierownika Katedry powołany został prof. dr inż. Eugeniusz Ralski, wybitny specjalista w zakresie hodowli roślin, fitopatologii, ekologii roślin oraz łąkarstwa.
Na początku lat siedemdziesiątych zgodnie z odgórnymi zaleceniami likwidującymi na uczelniach strukturę katedralną, Katedra jako Zakład Przyrodniczych Podstaw Melioracji Wodnych weszła w skład Instytutu Melioracji Rolnych i Leśnych, którego wicedyrektorem został profesor Ralski.
Z okresem tym związany jest intensywny rozwój młodej kadry naukowej, co przejawiało się licznymi doktoratami jakie miały miejsce w tym czasie. Nawiązano też międzynarodową współpracę naukową dotyczącą zagadnień będących przedmiotem badań Zakładu z placówkami naukowymi w Niemczech (Berlin) i Czechosłowacji. Po przejściu w 1979 roku profesora Eugeniusza Ralskiego na emeryturę kierownikiem Zakładu została doc. dr hab. Helena Nagawiecka.
———-
Głos Uczelni, Nr 151/2006 ( Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu)
Rok później zmarł w dniu 24 maja 1981 roku organizator i kierownik Katedry Fitopatologii i Ochrony Roślin w 1946 roku profesor Eugeniusz Ralski, krótko pracujący na Wydziale Rolnictwa. Już bowiem we wrześniu tego roku został aresztowany i przebywał w więzieniu z wyrokiem śmierci za nieujawnioną działalność w Armii Krajowej oraz szczególnie tępionej przez PRL organizacji Wolność i Niezawisłość. Apel o jego zwolnienie wysłany przez profesorów Aleksandra Tychowskiego, Bolesława Świętochowskiego i Stanisława Baca do Prezydenta Bolesława Bieruta pozostał bez odpowiedzi. Profesora Ralskiego amnestia objęła dopiero w 1956 roku i od tego czasu kontynuował pracę na Wydziale Melioracji Wodnych.
—————-
Haniebna postawa rektorów wobec naukowców z WiN-u
Filed under: Ośrodek krakowski, Ośrodek wrocławski, Poczet krzywdzonych | Tagged: AK, ekologia, Eugeniusz Ralski, fitopatologia, proces krakowski, profesor, rolnictwo, skazany, UJ, WiN |
[…] Eugeniusz Ralski – do czerwca 1946 docent UJ, od lipca profesor nadzwyczajny Uniwersytet Wrocławskiego, biolog, wczesniej na konspiracyjnym Wydziale Rolniczym UJ […]
[…] Eugeniusz Ralski – wybitny fitopatolog, skazany w procesie krakowskim WiN […]
[…] okazali wsparcie dla aparatu terroru i zbrodni – potępiając swoich kolegów – naukowców (Eugeniusza Ralskiego, Karola Buczka, Karola Starmacha, Henryk Müncha) sądzonych w procesie WiN w Krakowie w 1947 […]
[…] Eugeniusz Ralski – wybitny fitopatolog, skazany w procesie krakowskim WiN https://lustronauki.wordpress.com/2009/05/14/eugeniusz-ralski/ […]
[…] [1910-1981],dr, żołnierz ZWZ/AK, działacz WiN, ps. „Biały”, „Korsak” – https://lustronauki.wordpress.com/2009/05/14/eugeniusz-ralski/ […]
[…] [1910-1981],dr, żołnierz ZWZ/AK, działacz WiN, ps. „Biały”, „Korsak” – https://lustronauki.wordpress.com/2009/05/14/eugeniusz-ralski/ […]