Edward Łukawer w bazie Nauka Polska
prof. dr hab. Edward Łukawer (nie żyje)
Id osoby: 8387
Dyscypliny KBN:ekonomia
Specjalności: makroekonomia
Miejsca pracy:Nieaktualne:
Małopolska Szkoła Wyższa w Brzesku; Katedra Ekonomii, Śląska Wyższa Szkoła Zarządzania im. gen. Jerzego Ziętka; Wydział Ekonomiczno-Społeczny; Katedra Ekonomii, Prawa i Polityki Społecznej.
Ukończone studia: 1952, ekonomia, Szkoła Główna Planowania i Statystyki,
Uzyskany tytuł profesora: 1987, nauki ekonomiczne
—————-
Wspomnienie o Profesorze Edwardzie Łukawerze
Profesor Edward Łukawer urodził się 28 marca 1920 roku w Warszawie w rodzinie zamożnej.Z chwilą wybuchu II wojny światowej wyjechał ze swoją matką do Lwowa. Natomiast ojciec z młodszym synem – znacznie wcześniej do Australii. Po zajęciu Lwowa przez wojska radzieckie został zmuszony do podjęcia pracy fizycznej w „Wojenstroju” we Lwowie. W dniu 29 czerwca 1940 roku za odmowę przyjęcia obywatelstwa radzieckiego otrzymał wyrok śmierci zamieniony jednakże na dożywotnie zesłanie na Syberię. W Ałdanie aż do końca 1941 roku pracował przez 12 – 14 godzin dziennie jako prosty robotnik w kopalni odkrywkowej złota. Później – jako drwal w tajdze syberyjskiej. Po podpisaniu w Londynie tzw. traktatu Sikorski-Majski warunki Jego życia uległy nieco poprawie, gdyż zatrudniono Go jako pomocnika księgowego w instytucjach lokalnych (szpital, szkoła podstawowa). W sierpniu 1944 roku skończył się Jego pobyt w Jakucji. Do kraju powrócił dopiero 7 lipca 1946 roku, gdzie podjął pracę zawodową w Centralnym Zarządzie Przemysłu Hutniczego w Katowicach na stanowisku ekonomisty. Jednocześnie rozpoczął studia w ówczesnym Wyższym Studium Nauk Społeczno-Gospodarczych (obecnie Akademia Ekonomiczna w Katowicach).
Profesor Edward Łukawer rozpoczął prace naukową i dydaktyczną jako asystent a następnie adiunkt w Katedrze Ekonomii Politycznej w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach. Pracował tam jednak zaledwie kilka miesięcy, gdyż w okresie nasilenia czystek stalinowskich został na polecenie Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach zwolniony z pracy z powodu burżuazyjnego pochodzenia, którego nota bene nigdy nie ukrywał. W wyniku odwołania się od tej decyzji do ówczesnego Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego w listopadzie 1952 roku został skierowany do pracy na tym samym stanowisku do Katedry Ekonomii Politycznej w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie. Odtąd Jego losy związane są głównie z tym miastem i z Akademią Ekonomiczną w Krakowie.
.W dniu 12 czerwca 1961 roku uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych na podstawie pracy „Modele gospodarki socjalistycznej i ich funkcjonowanie”, a w czerwcu 1967 roku – stopień doktora habilitowanego za pracę habilitacyjną pt.: „Możliwości funkcjonowania gospodarki socjalistycznej w świetle międzywojennej dyskusji na Zachodzie”. Nie uzyskał jednakże stanowiska docenta, gdyż za aktywny udział w tzw. wydarzeniach marcowych w 1968 roku został odsunięty przez ówczesne władze uczelni od prowadzenia działalności dydaktycznej oraz otrzymał karę nagany. W wyniku polecenia ówczesnego Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego został z dniem 30 września 1969 roku zwolniony z pracy w WSE w Krakowie. Po zwolnieniu przez kilka miesięcy poszukiwał pracy w różnych zawodach. Ostatecznie został zatrudniony jako „młodszy ekonomista” (już jako osoba 49-letnia ze stopniem dr. hab. – sic!) w „Centrostalu” w Krakowie, a w latach 1977-1980 w Kombinacie Opakowań Blaszanych Lekkich. Podejmowane przez Niego kilkakrotnie starania o ponowne przyjęcie do pracy w uczelni pomimo „gierkowskiej odwilży” nie przyniosły żadnego rezultatu.
Dopiero po 12 latach od zawieszenia w czynnościach zawodowych, a po 11 latach od zwolnienia z pracy przywrócono Mu prawa pracownika nauki.
Pracę podjął więc ponownie w Akademii Ekonomicznej w Krakowie w Instytucie Ekonomii Politycznej początkowo na stanowisku adiunkta (w wieku 60 lat, co był wyrazem dalszego upokarzania Profesora Edwarda Łukawera za Jego działalność opozycyjną w Komitecie Obrony Robotników i prowadzenie wykładów w Towarzystwie Kursów Naukowych tzw. „Latającym Uniwersytecie”). W dniu 1 kwietnia 1981 roku otrzymał stanowisko docenta. Tytuł i stanowisko profesora otrzymał dopiero 17 września 1987 roku, a więc zaledwie 3 lata przed emeryturą. W latach 1981 – 1982 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Ekonomii Politycznej. Do osiągnięcia wieku emerytalnego w AE w Krakowie pracował z Zakładzie Analiz Porównawczych Systemów Ekonomicznych. Od 2000 roku do ostatnich dni swojego życia pracował jako profesor zwyczajny w Śląskiej Wyższej szkole Zarządzania im. Gen. Jerzego Ziętka w Katowicach oraz w Małopolskiej Szkole Wyższej w Brzesku.
————–
Prof. Edward Łukawer (1920 – 2007)
Minęła 40. rocznica tzw. „wypadków marcowych 1968”. Prof. Łukawer już jej nie doczekał. Zmarł w Krakowie 9 listopada 2007 roku w wieku 87 lat.
W wyniku prawie rok trwającego postępowania Komisja Dyscyplinarna w dniu 5 marca 1969 uchyliła wniosek rzecznika o dyscyplinarne zwolnienie dra Łukawera z pracy w WSE, udzielając Mu jedynie nagany oraz pozbawiając Go na 2 lata biernego prawa wyborczego do władz uczelni. Jednak przed upływem ustawowego terminu uprawomocnienia się wyroku Komisji i terminu ewentualnego odwołania się oskarżonego od jej decyzji, ówczesny Rektor WSE w dniu 27 marca 1969 powołując się jedynie na upoważnienie Ministra Oświaty i Szkolnictwa (o to upoważnienie Rektor zwrócił się sam już w dniu 7 marca), rozwiązał z dr. Łukawerem stosunek służbowy, zwalniając go z pracy w WSE w Krakowie. Tym samym dr Łukawer został pozbawiony pracy i środków utrzymania na całe 12 lat, bowiem na Uczelnię powrócił dopiero w 1980 roku dzięki staraniom uczelnianej „Solidarności”.
W okresie owych 12 lat pozostawania poza Uczelnią, na którą kilkakrotnie podejmowane przez Niego próby powrotu nie dały rezultatu, prof. Łukawer ani na chwilę nie zaprzestał pracy naukowej, a nawet dzięki pomocy przyjaciół z Uczelni, prowadził nieformalne prace doktorskie. Można tu dodać, że na wyjazd z Polski – mimo nalegań – nie wyraził zgody. Ta pasja do pracy naukowej i dydaktycznej cechowała Go do ostatnich chwil życia.
—————–
Nadzwyczajne posiedzenie Senatu Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie 17 marzec 1968 ( z Marzec 1968 w Krakowie w dokumentach- Biblioteka Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, Kraków, 2005 )
Filed under: Ośrodek krakowski, Poczet krzywdzonych | Tagged: 1968, Edward Łukawer, ekonomista, krzywda moralna, nagana, profesor, Wyższa Szkoła Ekonomiczna, zwolniony z pracy |
Co by nie powiedzieć to pod decyzją senatu WSE jest podpis a protokół jest dostępny skoro został opublikowany. UJ wyrzucając niewygodnych ( w latach 80-tych) ślady zacierał, papiery brakował, inne dodawał a najważniejsze utajnił, a nazwisk nie podaje. Protestów brak, tak jak brak jakichkolwiek starań o naprawę krzywd, co pokazuje jakiego postępu w znikczemnieniu dokonało wyselekcjonowane wówczas społeczeństwo akademickie.