Życiorys prof. Konrada Górskiego
w:Serwis KUL
Konrad Górski urodził się 22 kwietnia 1895 r. w Wągrach pod Brzezinami (obecnie woj. łódzkie). Studiował polonistykę w Warszawie i slawistykę w Pradze. W 1929 r. habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1934 – 1939 wykładał na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Po wojnie przez pięć lat pracował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1950 r. został pozbawiony praw do nauczania. Przez kolejne lata pracował w Instytucie Badań Literackich PAN. W 1956 r. powrócił na UMK, gdzie wykładał do roku 1965.
W swoich badaniach koncentrował się przede wszystkim na warstwie ideologii oraz tekstologii w twórczości Mickiewicza…
Był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Wilnie, Polskiej Akademii Umiejętności, Polskiej Akademii Nauk, Towarzystwa Naukowego Toruńskiego, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz przewodniczącym Komisji Tekstologicznej Międzynarodowego Komitetu Slawistów. Jego wybitne osiągnięcia zostały uhonorowane nagrodą Episkopatu Polski za twórczość naukową oraz nagrodą polskiego PEN Clubu za pracę edytorską.
Profesor Konrad Górski zmarł 7 kwietnia 1990 r.
Doktor Honoris Causa KUL prof. Konrad Górski
Wciąg z protokołu nr 374 posiedzenia Senatu Akademickiego KUL z dnia 14 kwietnia 1980 r. w sprawie nadania tytułu doktora honoris causa KUL prof. Konradowi Górskiemu
Na wniosek dziekana Wydziału Nauk Humanistycznych, Senat Akademicki KUL postanowił w powołaniu się na przepis § 42 Statutu KUL – jednogłośnie zatwierdzić uchwałę Rady Wydziału Nauk Humanistycznych z dnia 19 marca 1980 r. o nadaniu prof. drowi Konradowi Górskiemu tytułu doktora honoris causa za wybitne osiągnięcia naukowe w zakresie nauki o literaturze oraz za całokształt pracy twórczej dla dobra kultury polskiej.
——————
Konrad Górski (ur. 22 kwietnia 1895, zm. 7 kwietnia 1990) – polski historyk i teoretyk literatury; profesor Uniwersytetu Stefana Batorego wWilnie (w latach 1934–1939), Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (w latach 1945–1950 i 1956–1965) oraz Instytutu Badań LiterackichPAN (w latach 1950-1956); od 1947 członek Polskiej Akademii Umiejętności, a od 1969 – PAN. Badacz literatury staropolskiej (zwłaszcza piśmiennictwa arian) oraz romantycznej.
————-
Służba Bezpieczeństwa przeciw KIK
Strona główna / Czas Na Skok / Historia / Służba Bezpieczeństwa przeciw KIK
Służba Bezpieczeństwa zainteresowanie działalnością Klubu Inteligencji Katolickiej w Toruniu wykazywała praktycznie od pierwszych dni jego istnienia. Najprawdopodobniej już w lutym 1957 r. podjęto rozpracowanie operacyjne figurantów: ps. „Humanista” – Karola Górskiego (założyciela i pierwszego prezesa Klubu), ps. „Rdza” – Konrada Górskiego (I wiceprezesa Klubu) i ps. „Żubr” – Józefa Mielcarka (II wiceprezesa Klubu)….
Michał Białkowski
——————
UNIWERSALNE ZNACZENIE
Forum Akademickie, numer 5/2005Piotr Kieraciński
Na rogu ulicy Wysokiej znajduje się oryginalnej urody budynek – siedziba Towarzystwa Naukowego w Toruniu. Jego dzieje są równie interesujące, jak samej instytucji.
W 1948 prezesem TNT został przybyły z Wilna wybitny historyk literatury profesor Konrad Górski. Wkrótce, wskutek nacisku władz komunistycznych, utracił to stanowisko na kilka lat – wtedy zarządzał towarzystwem astronom, profesor Władysław Dziewulski – by od 1957 aż do 1983 ponownie pełnić funkcję prezesa TNT.
Filed under: Ośrodek toruński, Poczet krzywdzonych | Tagged: Doktor Honoris Causa KUL, KIK, Konrad Górski, polonista, pozbawiony praw do nauczania, profesor, UMK |
Skomentuj