Stefan Ignar – ekonomista, prof., członek władz PRL, ZSL, ZMP, FJN,TPPR

Stefan Ignar w Wikipedii

(ur. 17 lutego 1908 w Bałdrzychowie w woj. łódzkim, zm. 23 stycznia 1992) – działacz ruchu ludowego, ekonomista.

Urodził się w rodzinie chłopskiej; ukończył Uniwersytet Poznański (1931), W 1949 otrzymał tytuł prof. nadzwyczajnego, w 1964 prof. zwyczajnego nauk ekonomicznych. Od 1931 członek SL, od 1949 ZSL. Należał do organów kierowniczych obu stronnictw ludowych – w latach 1935–1939 członek Rady Naczelnej SL, w latach 1948–1949 członek Prezydium Naczelnego Komitetu Wykonawczego SL, w latach 1949–1984 członek Naczelnego Komitetu Wykonawczego… W latach 1956–1962 i w 1981 (maj-listopad) prezes NK ZSL….

W latach 1945–1949 pracownik naukowo-dydaktyczny Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi. Działał także w ruchu młodzieży wiejskiej – w 1945 i w latach 1946–1947 wiceprezes, a w latach 1947–1948 prezes Zarządu Głównego Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”; w latach 1948–1950 przewodniczący Rady Naczelnej Związku Młodzieży Polskiej. W latach 1948–1950 był także prezesem Zarządu Głównego Związku Samopomocy Chłopskiej.

W latach 1949–1978 pracownik naukowo-dydaktyczny Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Pełnił wysokie funkcje państwowe – w 1952 zastępca przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, w latach 1952–1956 zastępca przewodniczącego Rady Państwa, w latach 1956–1969 wicepremier, a w latach 1969–1972 członek Rady Państwa. W latach 1970–1978 był dyrektorem Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Polityki Agrarnej SGGW.

W latach 1952–1976 poseł na Sejm PRL I, III, IV, V i VI kadencji; w latach 1952–1956 członek Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego, a w latach 1958–1983 – Frontu Jedności Narodu. W 1978 otrzymał Order Budowniczych Polski Ludowej.

W latach 1983–1989 – członek Rady Krajowej Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (TPPR).

———–

serwis IPN

Kierownicze stanowisko partyjne i państwowe b. PRL 

 ..1945 jako zwolennik nawiązania kontaktów z PPR przeciwstawił się polityce CKRL i wystąpił z SL „Roch”. Od 30.09.1948 do 29.11.1949 członek RN SL. 15.03.1949 – 29.11.1949 członek Prezydium i Sekretariatu NKW SL. W okresie 08-12.1945 oraz 12.1946 – 02.1947 wiceprezes, a od 29. 04.1947 do 20.07.1948 prezes ZG ZMW RP „Wici”. Z funkcji tej złożył rezygnację z powodów politycznych. Od 07.1948 do 1950 przewodniczący Rady Naczelnej ZMP. 20.09.1948 – 1950 prezes ZG Związku Samopomocy Chłopskiej. 30.08.1952 – 11.1956 członek Prezydium OK Frontu Narodowego, a w okresie 04.01.1958 – 16.07.1983 członek Prezydium OK. FJN. 20.11.1952 – 19.03.1976 poseł na Sejm PRL I-VI kadencji. 09.10.1955 – 12.05.1957 przewodniczący ZG TPPR. 1970-1978 dyrektor Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Polityki Agrarnej SGGW. Źródło: 1.NKW PSL. Centralna Kartoteka Działaczy Ruchu Ludowego (dalej: CKDRL), sygn. 950, 2. T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944-1991, Wyd. PWN, Warszawa 1991, 3. Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego. Makieta, Wyd. LSW, Warszawa 1989, s. 145-146, 4. S. Giza Władze naczelne stronnictw ludowych (1861-1965), [w:], Roczniki Dziejów Ruchu Ludowego Nr 7 , Wyd. LSW, Warszawa 1965, s. 386-448.

———

Stefan Ignar w 10. rocznicę śmierci

serwis Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego

Piastując funkcje społeczne, partyjne i państwowe prowadził pracę badawczą i dydaktyczną: 1945-49 na WSGW w Łodzi, od 1949 w SGGW-AR w Warszawie, kolejno kierownik Katedry Polityki Agrarnej na Wydziale Ekonomiczno-Rolnym, a następnie dyrektor Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Polityki Agrarnej. Jednocześnie przewodniczący Komitetu Badań Rejonów Uprzemysłowionych przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk.