Aby podnieść stan świadomości społeczeństwa akademickiego i siłą rzeczy społeczeństwa polskiego, przecież edukowanego w znacznej części na uczelniach, postuluję wzorem teki IPN -gdzie zamieszczono PRZYKŁADOWE TEMATY ESEJÓW dla uczniów szkoły ponadgimnazjalnej – przynajmniej kilka tematów esejów dla akademików [ rektorów w szczególności] , aby poznali swe korzenie i przyczyny zapaści akademickiej doby obecnej.
Prawda i fałsz w stanie wojennym [ i po-wojennym] na uczelniach/instytucjach naukowych , czyli rzecz o propagandzie i obiegu [dez-] informacji.
Skutki stanu wojennego dla społeczności akademickiej i nauki, trwające do dnia dzisiejszego
Jak funkcjonowały uczelnie/instytucje naukowe w okresie stanu wojennego [ i po-wojennego] i co zostało zmienione na autonomicznych uczelniach w wolnej Polsce ?
Na podstawie zebranych relacji świadków historii napisz, jak wyglądał stan wojenny w twojej uczelni/instytucji naukowej i porównaj z archiwami twojej uczelni/instytucji naukowej.
P.S. Nie wiem czy tematy nie są za trudne dla beneficjentów stanu wojennego [ i po-wojennego], którzy z sukcesem przechodzili Wielką Czystkę Akademicką prowadzoną siłami przewodzącymi systemowi komunistycznemu. Beneficjentów mamy moc, ale nauka jest w niemocy,
Aby IPN realizując politykę historyczną zmierzył się
z nauką/edukacją historii na szczeblu akademickim
postulaty obywatela
Członkowie Kolegium IPN na niedawnym spotkaniu Krakowskiego Klubu Wtorkowego podnieśli w dyskusji problem polityki historycznej i edukacji historycznej realizowanej przez IPN -https://www.youtube.com/watch?v=ijryt2kHLEA
To krok w dobrym kierunku, tym bardziej, że szefowa MEN do działalności IPN jest pozytywnie nastawiona „Dyrektorzy szkół i nauczyciele już od wielu lat korzystają z pomocy edukacyjnych wydawanych przez Instytut Pamięci Narodowej. Dzięki podpisanemu dziś porozumieniu chcemy zacieśnić naszą współpracę – powiedziała Minister Edukacji Narodowej Anna Zalewska”.
Dobrze by było jednak usunąć usterki z pomocy edukacyjnych IPN bo np. przed kilku IPN laty wydał ważną pomoc w nauczaniu historii „OD NIEPODLEGŁOŚCI DO NIEPODLEGŁOŚCI. Historia Polski 1918-1989” w której brak jest np. informacji o ludobójstwie Polaków w latach 1937-38 podczas tzw. akcji polskiej, co dla edukacji młodego ( i nie tylko młodego) pokolenia Polaków winno mieć ważne znaczenie – a nie ma. Maturzyści nawet ostatnich lat nic o tym ludobójstwie nie słyszeli, nawet jak się najnowszą historią interesują i nawet jak nauczyciele historii wykorzystywali do ich edukacji pomoc przygotowaną przez IPN.
Takie uchybienia należy jak najszybciej naprawić, przykładając jak największą wagę do pomocy historycznych wydawanych przez IPN.
Dla podniesienia poziomu edukacji historycznej przeciętnego Polaka niezbędne jest podniesienie poziomu edukacji historycznej na szczeblu akademickim, bo to na uniwersytetach studiują przyszli nauczyciele historii, autorzy i recenzenci podręczników historycznych, także dla gimnazjów czy liceów.
Niestety na uczelniach, także w instytutach historycznych, nadal pracują i uczą tajni i jawni współpracownicy systemu kłamstwa [https://lustronauki.wordpress.com/], co nie budzi zaufania społecznego do ich działalności naukowej, a w szczególności – edukacyjnej.
Źle to świadczy o akademickich historykach, którzy konformizm, poprawność akademicką, przedkładają ponad prawdę historyczną i należytą edukację młodego pokolenia.
Niestety straty osobowe i przede wszystkim moralne Wielkiej Czystki Akademickiej końca PRLu są tak wielkie, że jeszcze wiele czasu musi upłynąć i wiele wysiłków trzeba będzie włożyć, aby je uzupełnić. Beneficjenci czystki aby przetrwać w systemie zbyt się dostosowali do jego standardów.
Dobrze by było aby IPN podpisał umowę o współpracy także z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego, aby w ramach planowanych reform tego sektora także zreformowano nauki historyczne i przeniesiono w stan nieszkodliwości akademików nie radzących sobie z prowadzeniem badań historycznych i edukacją historyczną na należytym poziomie.
