Roman Wieruszewski -prawnik od podstawowych obowiązków obywateli PRL

 

 

Baza Nauka Polska – Ludzie Nauki

dr hab.  Roman  Wieruszewski 

Id osoby:  29611

Adres e-mail: wierom@sylaba.poznan.pl 

Dyscypliny KBN:nauki o polityce, nauki prawne

Specjalności: prawa człowieka, prawo administracyjne, prawo konstytucyjne, prawo międzynarodowe

Miejsca pracy: Aktualne: docent  Instytut Nauk Prawnych PAN

profesor nadzwyczajny  Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej w Warszawie; Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych

Nieaktualne:

profesor  Bałtycka Wyższa Szkoła Humanistyczna w Koszalinie

profesor  Wyższa Szkoła Umiejętności Społecznych; Wydział Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej

Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Poznaniu; Katedra Stosunków Międzynarodowych

———–

Poznańskie Centrum Praw Człowieka

 

Prof. dr hab. Roman Wieruszewski

Pracownik Instytutu Nauk Prawnych PAN od 1975 roku. Aktualnie pełnione funkcje: kierownik Poznańskiego Centrum Praw Człowieka, wiceprzewodniczący Rady Naukowej INP PAN, profesor Wyższej Szkoły Psychologii Społecznej, członek Rady do spraw Uchodźców, ekspert d/s praw człowieka OBWE, członek Doradczego Komitetu Prawnego przy Ministrze Spraw Zagranicznych, wykładowca Akademii Dyplomatycznej w Warszawie, członek kolegium redakcyjnego „Studiów Prawniczych”, członek kolegium redakcyjnego „Netherlands Quarterly of Human Rights”. W latach 1989-1992 ekspert Konstytucyjnej Komisji Parlamentarnej. Od 1992 do 1995 współpracownik Specjalnego Sprawozdawcy ONZ ds. byłej Jugosławii w ramach Centrum Praw Człowieka ONZ w Genewie, a od 1996 do 1998 szef misji Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka w byłej Jugosławii z siedzibą w Sarajewie. W latach 1998-2000 i 2003-2006 członek Komitetu Praw Człowieka ONZ (wiceprzewodniczący Komitetu w latach 2003-2004).
Zainteresowania badawcze: system międzynarodowej ochrony praw człowieka, prawo konstytucyjne.

Najważniejsze publikacje:

• Równość kobiet i mężczyzn w Polsce, Wyd. Poznańskie, Poznań 1975, wydanie japońskie, Tokio 1981,
• Podstawowe obowiązki obywateli PRL. Warszawa 1984,
• …………………

—————————

TOTALITARYSTA W SŁUŻBIE III RP

Niezalezna.pl ,  23-08-2008  

Profesor Roman Wieruszewski (PAN) na zlecenie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych przygotował ostatnio bulwersujący raport na temat „mowy nienawiści” w polskiej prasie konserwatywnej. Okazuje się, że prof. Wieruszewski to były komunista, zawdzięczający swoją naukową karierę ministrowi w rządzie generała Jaruzelskiego…ak dowiedziała się „GP”, prof. Wieruszewski był w latach 70. jednym z najzagorzalszych apologetów ustroju komunistycznego. Swoją karierę piśmienniczą rozpoczął od książki pt. „Równość kobiet i mężczyzn w Polsce Ludowej”, wydanej w 1975 r. Wieruszewski udowadniał w niej, że PRL – w przeciwieństwie do zachodnich państw burżuazyjnych – daje kobietom ogromne szanse rozwoju zawodowego. W tym samym roku autor został pracownikiem Polskiej Akademii Nauk.

W 1976 r. wydano kolejne dzieło młodego naukowca, tym razem o bardziej rozbudowanym tytule: „Podstawowe prawa i obowiązki obywateli PRL w okresie budowy rozwiniętego społeczeństwa socjalistycznego”. „Interesy narodu są nierozerwalnie związane z budową i umacnianiem ustroju socjalistycznego. A zatem każdy, kto godzi w ten ustrój i próbuje go zwalczać, jest wrogiem narodu polskiego” – wyjaśniał w niej Wieruszewski, namawiając do czujności wobec burżuazyjnych „wrogów narodu”. Jako najważniejsze zadania stojące przed Polakami przyszły profesor wymienił „obowiązek wychowania dzieci na prawych i świadomych swych obowiązków obywateli PRL” oraz „obowiązek strzeżenia własności społecznej”.

Współredaktorem wzmiankowanej publikacji (choć wszystkie powyższe cytaty należą wyłącznie do Wieruszewskiego) był prof. Adam Łopatka – mentor i promotor naukowca, członek KC PZPR. To właśnie on wprowadził Wieruszewskiego do Instytutu Nauk Prawnych PAN i pomógł mu – mimo jego mizernych osiągnięć naukowych – w szybkiej karierze. …Dzięki wsparciu swojego mentora Wieruszewski szybko piął się po szczeblach „naukowej” kariery. W 1984 r. – gdy SB mordowała ks. Jerzego Popiełuszkę – w księgarniach ukazała się następna książka profesora. W „Podstawowych obowiązkach obywateli PRL” Wieruszewski przypominał buntującym się przeciw totalitarnemu reżimowi Polakom, że obywatele „ludowej ojczyzny” najpierw mają ściśle określone obowiązki, a dopiero potem prawa. Trudno zresztą, by naukowiec sprzeciwiał się wówczas ideologicznej linii wyznaczonej przez Partię – w tamtym okresie do najbliższych kolegów Wieruszewskiego w Instytucie należeli bowiem dwaj ideolodzy PZPR: prof. dr hab. Leszek Wiśniewski (autor „Gwarancji podstawowych praw i wolności obywateli PRL”, wyd. 1981) i prof. Zdzisław Kędzia („Burżuazyjna koncepcja praw człowieka”, wyd. 1980). Profesor odwdzięczył im się w trudnym okresie po transformacji – obaj „uczeni” znaleźli w latach 90. bezpieczną przystań w kierowanym przez niego Poznańskim Centrum Praw Człowieka.

Sam Wieruszewski – przyszły twórca raportu na temat ksenofobii w polskiej prasie –przedzierzgnął się w 1989 r. w „europejczyka” i demokratę bez żadnych trudności…

Gdy chcieliśmy spytać prof. Wieruszewskiego o jego „naukowy” dorobek w latach 70. i 80., a także o to, czy zamierza w najbliższym czasie zająć się także np. „Gazetą Polską” (Jacek Kwieciński nazwał ostatnio Unię Europejską „kołchozem”) – okazało się, że kontakt z nim nie jest możliwy. Sekretarka odmówiła rozmowy, a od jednego z pracowników Poznańskiego Centrum Praw Człowieka dowiedzieliśmy się, że prof. Wieruszewski zakazał udzielania informacji na jego temat. Osoba ta prosiła nas jednocześnie, by nie ujawniać jej tożsamości, bo zostanie przez profesora wyrzucona z pracy. Jak widać – prawa człowieka prawami człowieka, ale „czujność wobec wrogów” nadal pozostaje dla prof. Romana Wieruszewskiego priorytetem.