Baza Nauka Polska – Ludzie nauki
Id osoby: 29644
Dyscypliny KBN: organizacja i zarządzanie
Specjalności: teoria organizacji
Miejsca pracy: Aktualne:Akademia Leona Koźmińskiego; Katedra Zarządzania
Nieaktualne: Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego; Katedra Zarządzania, Wyższa Szkoła Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku; Wydział Administracji
————–
Witold Kieżun ::ze strony osobistej
Witold J. Kieżun urodził się w Wilnie dnia 6 lutego 1922. W roku 1942 ukończył studia w Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki (dawniejszej Wawelberga i Rotwanda) uzyskując dyplom technika – inżyniera budowy maszyn. Począwszy od 1942 roku studiował na Wydziale Prawa tajnego Uniwersytecie Warszawskiego.
Od października 1939 roku brał udział w wojskowej działalności podziemnej, w Powstaniu Warszawskim, udekorowany osobiście przez dowódcę AK generała Bora-Komorowskiego wojennym orderem Virtuti Militari . Po kapitulacji uciekł z niewoli niemieckiej pod Ożarowem.
W marcu 1945 roku aresztowany w Krakowie przez NKWD. Po ciężkim śledztwie (z pozorowanym rozstrzelaniem ) w więzieniu na Montelupich, wywieziony do Gułagu . Wydany polskim władzom bezpieczeństwa został osadzony w Obozie Pracy Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego w Złotowie. W lipcu 1946 zwolniony z obozu. [Zobacz: wspomnienia]. W 1948 roku prewencyjnie aresztowany na 48 godzin.
Po uzyskaniu stopnia magistra prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim przenosi się do Warszawy, pracując w Narodowym Banku Polskim.W roku akademickim 1951-1952 pracuje jako asystent w SGPiS. Od roku 1961 uczestniczy w seminarium doktoranckim profesora Jana Zieleniewskiego w Zakładzie Prakseologii PAN. Uzyskuje w roku 1964 w SGPiS (obecnie SGH) stopień doktora nauk ekonomicznych ze specjalizacją organizacja i zarządzanie za pracę „Zarządzanie Oddziałem Narodowego Banku Polskiego”, a w roku 1969 stopień doktora habilitowanego za pracę: „Autonomizacja jednostek organizacyjnych. Z Patologii Organizacji.”
Po przejściu prof. Jana Zieleniewskiego na emeryturę obejmuje po nim w roku 1971 kierownictwo Zakładu Prakseologii PAN i nawiązuje kontakt z USA Information Agency opracowując program polsko–amerykańskich badań organizacyjnych. W roku 1973 został usunięty ze stanowiska kierownika Zakładu Prakseologii z inicjatywy organizacji partyjnej. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 1975 roku. Wypromował 12 doktorów i 72 magistrów. W roku 1980 wyjechał z kraju na kontrakt w School of Business and Administration Temple University w Filadelfii.
Od 1980 był kolejno profesorem School of Bussines Administration Temple University w Filadelfii, Duquesne University w Pittsburgu,profesorem EHC Universite de Montreal i Universite du Quebec a Montreal, Kierownikiem Rady Programowej Polish Institute of Arts and Sciences McGill University w Montrealu, Profesorem Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego w Warszawie.
W latach 1980 – 1981 wygłosił serię publicznych odczytów na temat: ”Spirit of Solidarity” w 14 uniwersytetach amerykańskich i kanadyjskich. utrzymując kontakt z Centrum Spraw Polskich przy Michigan State University w Ann Arbor, kierowanym przez prof. Andrzeja Ehrenkreutza.
Profesor Kieżun jest autorem ponad 70 zwartych pozycji wydawniczych (książek i skryptów naukowych) i około 300 artykułów, referatów i rozdziałów w zbiorowych monografiach w języku polskim, angielskim, francuskim, hiszpańskim, rosyjskim i czeskim, oraz dwóch pozycji literackich i szeregu utworów muzyki fortepianowej. Zobacz: Publikacje.
————-
Witold Kieżun w Wikipedii—————-
W wielu środowiskach – szczególnie naukowych i kombatanckich – nikomu nie trzeba przybliżać osoby Pana Profesora. Wydaje się jednak, że młodzi czytelnicy mogą nie być zorientowani, a wiem, że bardzo szukają autorytetów nie wykreowanych sztucznie przez dzisiejsze media.
Profesor Kieżun: Z dużym niepokojem obserwuję obywatelską pasywność polskiego społeczeństwa.. Ta obywatelska obojętność jest niepokojąca, świadczy ona o pewnej degradacji kulturowej. W badaniach socjologicznych jedynie 3% Polaków oświadczyło, że bardzo się interesuje polityką kraju, w wyborach samorządowych uczestniczy zaledwie jedna czwarta, czy jedna trzecia obywateli. W niedawnych wyborach na wakujące stanowisko senatora głosowało 5,6% uprawnionych. Truizmem jest stwierdzenie, że im człowiek reprezentuje wyższy poziom rozwoju, tym większą wagę przypisuje wartościom wyższego rzędu, tym w większym stopniu potrafi myśleć kategoriami interesu społecznego, tym więcej interesuje się sprawami idei, rozwoju ludzkości i problemami obywatelskiego ładu. Taka postawa kształtuje konstytucyjny postulat społeczeństwa obywatelskiego. Obecna daleko idąca aberacja, brak utożsamiania się z własnym państwem, z jego tradycją, z jego rytuałem, to co wiąże ludzi w USA, w Quebecu, we Francji jest bardzo smutnym zjawiskiem.
Filed under: Ośrodek warszawski, Poczet WSNS/ANS | Tagged: AK, gułag, nauki ekonomiczne, NKWD, profesor, usunięty ze stanowiska kierownika, Witold Kieżun |
Lustracja i weryfikacja naukowców PRL 
Witold Kieżun ps. Wypad
cz. 1- 14
http://video.google.com/videoplay?docid=-4680649259809682999&q=source:015452388697058259273&hl=sv
Prof. Kieżun – nie tylko o Powstaniu Warszawskim
http://jednomandatowe.salon24.pl/118207,prof-kiezun-nie-tylko-o-powstaniu-warszawskim
Prof. Kieżun nie należy do usłużnych potakiwaczy – tak było też wtedy, gdy doradzał Buzkowi. Jak pisze Janusz Sanocki w książce „WoJOWnicy” (Wydawnictwo NTSK, Nysa 2005):
Prof. Kieżun właśnie skrytykował wprowadzoną przez rząd Buzka reformę powiatową i zarzucił, że wbrew oficjalnym deklaracjom premiera ilość urzędników nie tylko nie spadła, ale wraz z powiatami wzrosła o prawie 50 tys. W 2000 r. doszło do publicznej różnicy zdań na ten temat między profesorem a jednym z ministrów Buzka. Po czym w styczniu 2001 r., na ulicy w Warszawie, w biały dzień prof. Kieżun został uprowadzony przez dwóch uzbrojonych mężczyzn, wywieziony do lasu. Jak opowiada – zwracali się do niego per „Panie profesorze”, czyli wiedzieli kogo uprowadzili. Porozmawiali przez telefon komórkowy i pozostawili – ponad 75 letniego profesora – w środku lasu, 30 km od drogi. Witold Kieżun – człowiek, który z Powstania Warszawskiego wyszedł odznaczony Krzyżem Walecznych i Krzyżem „Virtuti Militari”, a potem przeżył sowiecki obóz śmierci nad Morzem Azowskim, jakoś dowlókł się, pogubiwszy w bagnach buty, do przygodnego domostwa, zadzwonił na policję i wyszedł z przygody z życiem. Jego samochód został przez porywaczy odstawiony pod dom, a prokuratura sprawę umorzyła, nie znalazłszy sprawców.
Z pewnością prof. Kieżun to barwna i ciekawa postać. Warto obejrzeć kilkuczęściowy film, na którym opowiada o swoich doświadczeniach – nie tylko w Powstaniu Warszawskim:
http://video.google.com/videoplay?docid=-4680649259809682999&hl=sv
Krzysztof Kowalczyk
prof Kiezun w programach „w dobrym towarztstwie” -Reszczynskiego(video)
http://pulstv.pl/publicystyka/wdobrymtowarzystwie
„Do Rzeczy”: Witold Kieżun agentem SB. Profesor zdecydowanie zaprzecza
http://www.pch24.pl/do-rzeczy–witold-kiezun-agentem-sb–profesor-zdecydowanie-zaprzecza,25555,i.html#ixzz3EDOhjRkE
Prof. Kieżun: całe szczęście dla tych sku…, że nie mam już pistoletu!
http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/prof-kiezun-cale-szczescie-dla-tych-sku-ze-nie-mam-juz-pistoletu/30bc6
W sprawie profesora Kieżuna
http://rochbaranowski.salon24.pl/607132,w-sprawie-profesora-kiezuna
Prof. Kieżun i SB. Dokumenty IPN
http://dorzeczy.pl/id,4347/Prof-Kiezun-i-SB-Dokumenty-IPN.html
……Ze względu na obszerność zgromadzonego materiału (około 900 stron), nie publikujemy również wielu innych dokumentów związanych z tą sprawą, które zostały odnalezione w różnych sprawach operacyjnych SB realizowanych w stosunku do osób na które donosił „Tamiza”.
Pierwszym z publikowanych materiałów jest teczka personalna TW ps. „Tamiza” – sygn. IPN BU 00275/45, t. 3, w której znajdują się podstawowe dokumenty związane z wytypowaniem Witolda Kieżuna do werbunku, sposobem jego realizacji, ocenami TW „Tamiza” i jego historią w latach 1973-1982. Łącznie, po wyłączeniach o których wspomnieliśmy, tom ten zawiera w 211 kart.
Drugi z materiałów jest najważniejszy. To pierwszy tom tzw. teczki pracy TW ps. „Tamiza” – sygn. IPN BU 00275/45, t. 2, który zawiera obecnie (po nieznacznych wyłączeniach) aż 472 kart, w większości doniesień agenturalnych „Tamizy” (również rękopiśmiennych), informacji, ocen i wniosków prowadzących go funkcjonariuszy SB, korespondencję prowadzoną ws. Witolda Kieżuna pomiędzy różnymi pionami bezpieki. Jak wspomniano, w tomie tym znajduje się wiele doniesień odręcznych, sygnowanych również podpisem „Tamiza” (nie mówimy tu o doniesieniach w których pseudonim ten dopisywali funkcjonariusze SB). Są to następujące karty: 158, 298, 355, 357-358.
Trzeci z zamieszczonych poniżej tomów to drugi tom tzw. teczki pracy TW ps. „Tamiza” – sygn. IPN BU 00275/45, t. 1 (17 kart), w którym znajduje się zaledwie kilkanaście stron dokumentów wytworzonych przez SB, które dokumentują końcowy fragment działalności „Tamizy” i jego oceny ze strony Wydziału III stołecznej SB (lata 1980-1982).
Czwarty z materiałów to akta paszportowe Witolda Kieżuna – sygn. IPN BU 728/17411 (126 kart), które zawierają liczne kwestionariusze paszportowe, opinie przełożonych i delegacje służbowe na wyjazdy zagraniczne. W aktach paszportowych znajduje się także korespondencja tajnych służb ws. Witolda Kieżuna. Zwracamy tu m. in. uwagę na kwestie dotyczące przedłużania pobytów profesora na Zachodzie i ważności jego paszportu, w które angażowało się kierownictwo MSW, w tym funkcjonariusze wywiadu, żeby odwołać się tutaj do pism sygnowanych przez oficerów rezydentury wywiadowczej PRL w Kanadzie: kpt./mjr Jacek Kajdy – oficer operacyjny ps. „Trym” (2 VI 1981-13 VIII 1985) – wicekonsul w KG PRL w Montrealu; ppłk Jan Kuśmieryk – oficer operacyjny ps. „Fent” (1985-1988?) – konsul w KG PRL w Montrealu; kpt./mjr Ryszard Widerski – oficer operacyjny ps. „Rizo” (1 VII 1985-29 VII 1989) – wicekonsul w Konsulacie Generalnym PRL w Montrealu. W aktach tych są wreszcie niezwykle cenne listy i pisma kierowane przez Witolda Kieżuna do gen. Czesława Kiszczaka, w których odsłania on swoje zaangażowanie i rolę w okresie PRL.
Piąty z publikowanych materiałów to materiały opiniodawcze Departamentu I MSW na temat Witolda Kieżuna – sygn. IPN BU 01918/564 (21 kart), które odtwarzają proces wyjazdu profesora z ramienia MSZ PRL w charakterze eksperta ONZ do Burundi. Najciekawszym dokumentem w tej teczce jest kwestionariusz własnoręcznie sporządzony przez Witolda Kieżuna, w którym opisuje on swój życiorys, w tym również różne funkcje jakie pełnił w PRL i wykonywane prace (w tym również wykłady w WSNS przy KC PZPR).
UWAGA: Linki do akt są pod słowami: pierwszy, drugi, trzeci, czwarty, piąty.
Kulisy lustracji prof. Kieżuna – Klub Ronina 29.09.2014